Wat is de werkelijkheid? Gisteravond was ik met Ava mijn hond een laatste ronde aan het maken. Het was al donker en we waren op een onverlichte weg. Ineens zag ik lichtjes, eerst vroeg ik mij af of er mensen in de buurt waren maar daar leek het niet op. Toen ik dichterbij kwam zag ik dat de lichtjes aan de kant van de weg waren. Toevallig was daar ook een paardenwei dus ik dacht dat ze bij de wei hoorden. Nietsvermoedend liep ik de lampjes tegemoet. Maar hoe dichterbij ik kwam hoe verder de lampjes bleken te zijn. Uiteindelijk kwam ik bij de grote weg en besefte ik dat het de lampjes van een dorp verderop waren. Had ik mij eens vergist!
Hoewel ik het met mijn eigen ogen had gezien bleek het toch anders te zijn. Voor mij is dit de werkelijkheid zoals het is. Het ene moment toont het zich zo en een volgend moment kan het zich weer anders tonen. Het is voor mij ook het leven. Het prachtige leven dat zoveel werkelijkheden kent. Want dat wat ik zie is misschien niet dat wat jij ziet. En hoewel ik toch echt zag dat de lampjes dichtbij waren bleek het anders te zijn. Zo kunnen onze waarheden ineens heel anders blijken te zijn dan hoe wij het tot dat moment zagen.
Mysteries
Hoe magnifiek is dat eigenlijk. We zien iets en toch blijkt het anders te zijn. Dat geeft meteen een hoop vraagtekens. Wat als ik de dingen in mijn leven anders zie dan ze in werkelijkheid zijn. sta daar eens bij stil. Laat het eens op je inwerken; wat als mijn werkelijkheid niet de werkelijkheid is? Best spannend eigenlijk, ineens staat alles op losse schroeven. Want wat als dat wat zeker was ineens iets ander kan blijken te zijn? Misschien is dat juist ook wel de reden waarom we zo vasthouden aan onze eigen waarheden. Veiligheid is nog altijd één van onze hoogste waarden. Dus hoe onveilig is het als je niet meer kunt vertrouwen op dat wat je ziet, als er geen zekerheden meer zijn.
Tegelijk biedt het zoveel opening voor elkaar. Want wanneer je beseft dat jouw werkelijkheid niet per definitie dé werkelijkheid of dé waarheid is dan sta je ook meer open voor de werkelijkheid van de ander. In de huidige tijd waar steeds meer extreme denkwijzen lijnrecht tegenover elkaar staan zou dat vele kloven kunnen dichten. Het klinkt zo simpel maar toch is dat het blijkbaar niet. Want hoeveel trots, ego of zelfverzekerdheid moeten we neerleggen om daar te komen. En hoeveel onveiligheidsgevoel moeten we toestaan. En willen we dat eigenlijk wel?
Het enige zekere is het onzekere
Als alles wat je tot nu toe dacht, voelde of zeker wist, ineens onzeker blijkt te zijn. Jouw werkelijkheid kan misschien iets heel anders zijn. Dan is het enige waar je nog zeker van kunt zijn; dat het onzeker is. De enige veiligheid die we daaruit kunnen halen is dat we niet weten wat de volgende dag ons brengt. Dat wat we ervaren in het ‘hier en nu’ onze werkelijkheid is en dat we ons daaraan mogen overgeven. Niet vasthouden want ineens kan het zomaar anders zijn. Stel dat ik bang zou zijn in het donker en ik ben zo blij dat er lampjes zijn op de donkere weg en dan blijken de lampjes ineens zo ver te zijn. Welk gevoel geeft mij dat dan?
Het leven is één grote donkere weg en bij elke stap wordt een stukje zichtbaar. En iedere stap die mij verder brengt laat weer iets anders zien. Maar als ik vast wil houden dan blijf ik op dat punt van veiligheid. Daar waar ik de lampjes kan zien en zeker weet dat ze dichtbij zijn. Ik wil niet verder want het gevoel dat de werkelijkheid mij geeft is veilig. En verder gaan zou mij doen beseffen dat het anders blijkt te zijn. Maar door stilstaan kom je nergens, en ga je ook de volgende werkelijkheid nooit zien. Dus moedig zijn, blijven lopen ondanks dat je niet weet wat je gaat zien, wat het je brengt. Overgeven aan het heden en open staan voor alles en iedereen. Beseffen dat jouw werkelijkheid zomaar kan veranderen en ook niet hetzelfde is als die van een ander. Niks is zeker in het leven, behalve dat het onzeker is.
Om te zien hoe ik werk met de paarden om jou te begeleiden op jouw volgende stap op de donkere weg kijk op Werkwijze
Wat is dit mooi geschreven.
Dank je wel 🙂