In juni ging ik op vakantie samen met een vriendin. De 1e keer zonder man en kinderen. Doodeng want ja zou ik dat eigenlijk wel leuk vinden. Het voelde ook wat egoïstisch. Het was fantastisch, en natuurlijk miste ik mijn gezin. Vooral het videobellen was leuk en verdrietig tegelijk. Fijn ze even te zien en tegelijk zo ver weg te zijn. Maar ik had een doel en dat was voor het eerst in een hele lange tijd echt even tijd voor mij. Doen waar ik zin in had, toegeven aan wat ik nodig had en even voor helemaal niemand anders hoeven zorgen dan voor mijzelf. Gewoon jezelf zijn en geen enkele andere rol hebben.
Jezelf zijn is niet egoistisch
Pas toen ik terug kwam ging ik beseffen hoe lang ik al die tijd al mijzelf weggaf aan anderen. Mijn leven is echt mijn droom. Natuurlijk heeft iedereen wel eens zorgen of zit het tegen, bij mij ook. Ook ik voel mij wel eens een dag wat minder. Maar over het algemeen hebben wij het heel erg goed. Toch zorgde ik ongemerkt nog altijd voor iedereen. Ook voor mijzelf. Maar ook een groot deel voor de kinderen, de dieren, het huis, de tuin….enz. En als vrouwen hebben wij deze kwaliteit om te zorgen ook gekregen. Dit mogen we ook waarderen, het is een prachtige eigenschap. Balans is ten alle tijden de sleutel. En ik moet zeggen dat bij ons die balans prima geregeld is.
Nou vraag je, je misschien af wat maakt dan dat ik schrijf dat ik mijzelf nog steeds weggeef. Dat heeft te maken met het durven kiezen voor jezelf en helemaal jezelf zijn. In Corsica was ik even geen moeder, coach, tuinvrouw, huisvrouw, ik was alleen maar mijzelf. Het besef dat al die rollen die ik ook heb mij gelukkig maken maar dat het ook goed is om soms even daar helemaal uit te stappen. Zodat je volledig kunt toegeven aan jezelf zijn. Waardoor je kunt opladen, de rijkdommen kunt waarderen die je thuis hebt en kunt voelen wat jij nog nodig hebt of graag zou willen.
Rust, ruimte en jij
Het is zo heerlijk om even helemaal weg te zijn van alles. Ik hou van de natuur, de stilte die daar is en de verbinding die je voelt. Dat je echt alles helemaal los laat. De controle, je angst, je gevoel van verantwoordelijkheid. In onze maatschappij gaat alles zo snel, moeten we zoveel en nemen zo weinig de tijd voor onszelf. Hierdoor staan we altijd maar ‘aan’. Het is vermoeiend zonder dat het energie geeft. We zijn met onze focus op zoveel plekken en zetten onszelf daarin op de laatste. Vooral ons lijf wordt enorm achtergesteld in de wereld van het denken.
Jezelf weer terugvinden, contact maken met je lijf en daardoor met jouw behoeften. Dat is zo fijn. Door mijn werk doe ik dat al veel. Omdat mijn leven al zo afgestemd is komt het heel dicht bij mijn behoeften. Toch is in ‘de sleur’ van alledag de valkuil al snel om je grenzen te gaan verleggen. Voor mij bijvoorbeeld om toch een tandje harder te gaan werken aan mijn bedrijf. Terwijl de kinderen zichzelf maar even moeten vermaken. Echter dat is niet wat ik wou. Want mijn bedrijf wil ik vanuit mijn hart en flow sturing geven. En als ik thuis ben bij de kinderen dan wil ik er ook echt zijn. Maar de verleidingen van de maatschappij en vooral ons denken zijn groot.
Jezelf zijn op de 1e plek
Wanneer jij jezelf zijn op de 1e plek zet dan kun je ook met je volle aandacht bij al die andere dingen zijn. Dan ben je echt aanwezig. Dat betekent niet dat de hele wereld om jou draait en je alleen maar moet doen wat jij leuk vind en iedereen zich maar naar jou moet aanpassen. Dat zou ik namelijk egoïstisch noemen. Voor mij gaat het er meer over dat je niet constant ruimte hoeft te maken voor anderen. Doordat ik een weekje op vakantie ging kan ik nu weer met mijn volle aandacht bij mijn gezin zijn. Ik heb namelijk mijzelf de ruimte gegund om even op te laden. Daarmee was het niet alleen goed voor mijzelf maar heeft mijn gezin ook een blije moeder die volop geniet van haar gezin.
Ook ging de creativiteit weer stromen. Nu zit ik altijd vol met ideeën maar dit keer komt het vanuit een diepe behoefte om dit ook voor mijzelf te doen. Een retraite met de dieren in de natuur. Ik zit in het prachtige Zeeland aan de kust dus vroeg in de ochtend als er nog niemand is wandelen langs het strand. Met een vuurtje kijken naar de ondergaande zon en dat in combinatie met een familie opstelling. Hoe heerlijk zou dat zijn. Even helemaal tot stilstand komen, je eigen plek innemen. (Her)ontdekken wat jij wilt en de kracht vinden om daar voor te gaan staan. Een stapje verder door helemaal terug te gaan ergens in de Franse ongerepte natuur. Bossen, een meertje. Dat je enkel de vogeltjes hoort fluiten, de wilde bloemen ruikt en verkoeling kunt vinden in een beekje. De gedachte alleen al maakt mij zo blij. Met een groep vol gelijkgestemden om mee te delen. Helemaal terug naar je wortels van wie jij bent. Ik zie het al helemaal voor me. Vol vertrouwen dat de juiste mensen mijn pad gaan kruisen en het zichzelf gaat ontvouwen. Niks bedenken vanuit mijn hoofd alleen maar mijn intentie de wereld in zenden en dan kan het zich vanzelf ontvouwen.
Wil jij ook meer in verbinding komen met jezelf, jezelf zijn. Echter vind je dit nog lastig of weet je niet zo goed hoe je dit moet toepassen. Kom dan eens bij mij en de paarden. Paarden zijn echte gevoelsdieren en helpen jou daarmee meer in contact te komen met je lichaam. Zonder oordeel helpen ze je spanning los te laten. Zodat jij kunt voelen wie jij bent, wilt zijn en de 1e stappen te zetten op het pad van jouw keuze.