Welke verwachtingen koester jij diep van binnen? Misschien denk je nu wel ‘nou Joyce ik heb geen verwachtingen hoor‘. Toch kom ik het veel tegen in mijn werk. Het kan heel direct zijn zoals de verwachting dat je partner voor je zorgt wanneer jij het niet kan. Maar ook heel subtiel, zoals de verwachting dat mensen jou behandelen zoals jij hun behandelt. Neem eens even de tijd om echt stil te staan bij welke verwachtingen jij stiekem toch meedraagt.
Oké dus je hebt toch eigenlijk wel wat verwachtingen. Nu is de vraag wat brengt het je? Misschien wel hoop, of motivatie om ze waar te maken. Ik zie vaak dat verwachtingen teleurstelling brengen. Je staat altijd klaar voor je partner en wanneer jij een keer ziek bent ga je er eigenlijk al een beetje van uit dat jij nu wel een keer verzorgd mag worden. En dan blijkt niets minder waar. Of jij bent altijd vriendelijk en past je makkelijk aan op je werk maar je collega’s maken alleen maar misbruik van jouw goedheid. Voor je vrienden sta je altijd klaar, ze bellen jou altijd als er iets is. Maar als jij dan een keer een dipje hebt heeft niemand tijd voor je.
Verwachtingen, eeuwige hoop en diep verlangen
Ja je hebt een verwachting van iemand en die valt tegen. En dan, wat voel je dan? Wordt je boos, verdrietig, heb je het gevoel dat de hele wereld tegen je is, eenzaamheid, trek je de muren van zelfbescherming nog wat verder op of doe je gewoon of met jou alles perfect gaat? En wat doe je dan vervolgens met deze emoties. Reageer je ze af op anderen, op jezelf, wordt je die sterke onafhankelijke persoon die niemand nodig heeft. Of wentel je jezelf in zelfmedelijden. Verwachting gaat gepaard met hoop, een diep verlangen dat jou wens in vervulling gaat. Maar wat is die wens dan eigenlijk?
In veel sessies kom ik dit thema tegen. En de vraag is heel simpel; wie voldeden er nou eigenlijk niet aan jouw verwachtingen. Het antwoord is nog simpeler: je ouders! Hoewel we op een gegeven moment ‘volwassen’ worden. We blijven altijd kind van onze ouders. En kinderen hebben een diepe wens of verlangen dat ouders voor hun zorgen. Dat is ook de logische weg. Alleen is de realiteit helaas vaak anders. Want ouders zijn ook maar weer kinderen van hun ouders. Je krijgt alleen dat, wat zij jou kunnen geven. In sommige gevallen is dat heel veel en in schrijnende gevallen soms helemaal niks. En met geven gaat het niet alleen over materialistische zaken maar juist over liefde en zorg. Gelukkig is het bij de meesten de middenweg waarin ouders wel goed voor hun kind zorgen alleen misschien niet altijd op de manier zoals het kind hoopt.
Loslaten van je verwachtingen
Pianoles, een eigen pony, de mooiste kleren, klinkt fantastisch maar je ouders zijn nooit thuis. Ze geven je alles wat je nodig hebt behalve hun affectie. Je ouders zijn drugsverslaafd en kunnen niet voor je zorgen dus je beland in de jeugdzorg, pleeggezinnen en tehuizen. Klinkt minder fantastisch maar hoe boos je ook kunt zijn uiteindelijk is er altijd dat diepe verlangen dat het anders was geweest, logisch toch? Maar ook wanneer je ouders je een liefdevol thuis gaven kun je verwachtingen koesteren. Bijvoorbeeld dat ze jou nemen zoals jij bent, in de keuze van je werk of partner. Want misschien wil jij muziek maken terwijl je ouders er alles aan doen om jou op de universiteit te krijgen. Of moet je vertellen dat je niet hetero bent.
Welke verwachting jij hebt bij jouw ouders en wat de werkelijkheid is, dat is de blokkade die je telkens terug gespiegeld krijgt in je dagelijkse leven. Zolang jij je ouders niet kunt nemen voor wie zij zijn, hou je jezelf klein. Want misschien waren of zijn zij niet wat jij graag wilde, ze hebben jou gegeven wat zij konden geven. Wanneer je dat dankbaar in ontvangst kunt nemen kun je de verwachtingen die je had loslaten. Wanneer je die diepe verwachtingen over wie jij graag wilt dat jouw ouders zijn loslaat, dan kun jij ook elke andere verwachting in jouw leven loslaten. Wanneer je vrij bent van verwachtingen zul je ook vrij zijn van teleurstellingen.
Hou jezelf niet klein! Laat alle verwachtingen los en je zult vrij zijn om te groeien …