Vrouwen zijn eeuwen onderdrukt geweest. En nog steeds in vele culturen. De beweging is al een tijdje op gang dat vrouwen meer rechten en zeggenschap krijgen. Toch is er nog steeds een enorme kloof. Nog veel belangrijker is het gevoel van de vrouwen. De universele wond die generaties lang meegereisd is. Aanpassen, onderschikken, zichzelf wegcijferen, gevoel niet gehoord en gezien te worden, minder waarde hebben etc. En als het dan gaat over verlangen dan is de vrouw volledig de mond gesnoerd. Vrouwen mochten geen verlangen hebben, ze waren enkel de speelbal van het plezier van de man. En vandaag de dag worstelen nog steeds heel veel vrouwen met onderdrukt verlangen. Ze kunnen er niet bij. Loyaliteit aan alle eerdere generaties die geen verlangen mochten hebben. Vervreemd zijn van het eigen lichaam, hoe het werkt. Wat zij fijn vinden, nodig hebben. Ik neem je mee in hoe jij weer in verbinding komt met jouw verlangen.
Waarom ‘minder zin’ niet altijd een biologische oorzaak heeft
Vaak schuiven we een laag libido af op het fysieke. Minder energie, slecht slapen, kinderen, hormonen etc. En natuurlijk speelt dat een rol. Maar seks kan ook juist heel ontspannend zijn en een moment voor jezelf. Het is gezond en verbindend met je partner. Kortom zoals de mannen graag als argument gebruiken; is het juist iets wat helpend kan zijn wanneer je stress, vermoeidheid of een gebrek aan intimiteit ervaart. Waarom hebben we er dan niet meer zin in?
Omdat er een heel belangrijk psychologisch aspect onder zit: onderdrukt verlangen. Vrouwen zijn vele generaties lang onderdrukt in hun verlangen. Als je verlangen hebt ben je een hoer of slet. Je bent ordinair. Een vrouw hoort de man te dienen dus zij heeft geen recht om aan te geven wat zij wil. Grenzen aangeven, welk nut heeft dat als ze niet gerespecteerd worden, als je geen recht van spreken hebt. Er zit ook nog veel schaamte op praten over verlangens en seks. Tel daar de vele vormen en verhalen van misbruik bij op. Waar ‘geen nee’ telt voor een ‘ja’.
Seks en plichtsgevoel
Te vaak gebeurt het nog dat vrouwen maar toegeven om conflict te voorkomen. Omdat ze dan weer even een tijdje van ‘het gezeur’ af zijn. Of om te voorkomen dat de relatie stuk loopt. Ze gaan voorbij aan hun eigen grenzen en wensen. Ik weet nog heel goed toen ik voor het eerst een partner had die mij echt zag. Die vroeg; waar ben je met je gedachten. Ik was helemaal niet in verbinding, ik genoot er helemaal niet van. Het was een meebewegen met, tijd uitzitten tot en doen alsof.
En juist omdat we dat doen houden we zelf ook het probleem in stand. In plaats van te onderzoeken wat we nodig hebben. Te communiceren over wat we fijn vinden én niet fijn vinden. Ons te verbinden met onze verlangens, hoe eng dat ook is.
Gebrek aan emotionele verbinding leidt tot minder seksueel verlangen
Wanneer kunnen we ons verbinden met onze verlangens? Dit kan pas wanneer we ons veilig voelen. Dit begint bij een emotionele verbinding met de partner. Hiervoor moeten we al een basis in onszelf hebben om de verbinding met een ander aan te kunnen gaan. Emotionele (ver)binding begint bij ouders. Dus ook al wil je daar als het om seks gaat niet over nadenken; ouders spelen ook hierin een rol.
Zonder de emotionele verbinding is er geen veiligheid. Zaken zoals grenzen aangeven, vertellen wat je fijn vindt of als iets niet fijn is. Durven uitspreken wat je verlangen is, durven ontvangen. Kunnen geven en jezelf toestaan volledig te genieten. Het loslaten van de controle om je helemaal over te kunnen geven. Alle overtuigingen die je in je draagt opzij zetten zodat niets je belemmerd. Zoals onzekerheden over je lichaam.
Wat de man kan doen om het patroon te doorbreken
Lieve mannen wil je meer seks: Draag de vrouw. Help haar verbinden met haar verlangen. Niet voor je eigen gewin maar om haar te helpen. Is ze moe? Neem haar dingen uit handen. Geeft ze een grens aan respecteer die dan. Zie haar. Hoor haar. Respecteer haar. Draag haar op handen. Geef ruimte aan haar verlangens. En die verlangens zijn anders dan die van jou. Vraag wat zij nodig heeft. Wat zij verlangt. Waar zij van geniet. Niet eens op seks of intimiteit gericht. Wat heeft zij van jou nodig. En ook hierin enkel om haar echt te helpen weer te leren voelen wat zij nodig heeft, wat zij verlangd. En niet omdat je hoopt dat ze dan wel wil. Weet dat als je de godin in haar ontwaakt je veel meer gaat krijgen dan waar je om vroeg. Die grootsheid is ze bang voor. Help haar weer herinneren. Want als zij helemaal zichzelf kan zijn. Als zij gedragen word, gezien word, gehoord word. Dan gaat zij wat jij haar geeft verviervoudigen.
Wees terughoudend. Maak haar niet verantwoordelijk voor jouw behoeften. Zorg dragen voor eigen behoeften staat altijd bovenaan! Je kunt een ander daar niet verantwoordelijk voor maken. Als je zelf zorgt draagt voor je behoeften creëer je ook weer ruimte voor de ander. Het haalt de druk eraf. En neem het niet als een persoonlijke afwijzing als ze niet wil, het is niet omdat ze jou niet wil. Ze is simpelweg geblokkeerd. Wordt je er onzeker van? Dan heb jij daar zelfwerk in te doen. Zodat je haar weer veiligheid kunt bieden dat zij niet verantwoordelijk is voor jouw onzekerheid, jij draagt dat zelf. Zodat zij haar grenzen en behoeften veilig kan blijven uiten.
Wat vrouwen kunnen doen om de blokkade op te heffen
Voor de vrouw vraagt het om weer te verbinden met haar verlangen. Durf je echt helemaal toe te geven. De controle los te laten. Durf je te ontvangen. OF hou je vast aan grenzen die overschreden zijn en bewaak je nu je heiligdom met een muur. Blijf je loyaal aan andere vrouwen die geen verlangen mochten hebben of eer je ze door juist te doen wat zij niet konden. Ben je bereid je enige machtsmiddel los te laten zodat je die diepe verbinding aan kunt gaan. Spreek je behoeften uit en als je niet weet wat ze zijn onderzoek ze dan.
Heb je behoefte aan veiligheid? Creëer die veiligheid. Vraag de man om je te helpen. Leer je grenzen kennen en ze te beschermen zonder beschermingsmechanismen. Zorg goed voor jezelf. Maak ruimte voor je verlangen. Het is niet zo gemakkelijk voor ons als voor de man. Om die behoefte te voelen, de energie ervoor te hebben, ruimte te creëren. Wees lief voor jezelf. Want de enige drempel zijn wij zelf. Wij korten de man omdat we onszelf korten. We staan onze verlangens niet toe dus ook die van de man niet.
Hoe paarden je weer helpen verbinden
Wanneer je het lastig vindt om te voelen, te verbinden met je verlangen en de blokkades die je verlangen in de weg staan. Dan is dat niet gek. Want het is ook moeilijk om je weer te verbinden met iets wat zo lang onderdrukt geweest is. En natuurlijk kom je daar al die pijn tegen, van jou maar ook van de generaties voor jou. Wist je dat paarden je enkel door hun rustgevende en liefdevolle aanwezigheid al meer in je gevoel brengen. Daarnaast spiegelen ze datgene wat jij onder ogen mag komen. Zodat jouw hoofd even uit mag en je meer terugkomt in je lijf en je kunt overgeven aan de liefdevolle hulp die je geboden wordt. Want hoewel ook dit nog diep verankerd zit in ons zijn; ‘je hoeft het niet allemaal alleen te doen’.
Daarom is de verbindingsdag ook zo fijn. Dan doen we het samen. Met gelijkgestemden, dragen we elkaar. Je wordt gehoord, gezien, ik creëer een veilige omgeving voor je. Want hoewel we vaak de mooiste kanten laten zien van onszelf naar de buitenwereld, is de werkelijke realiteit dat achter al die mooie verhalen veel vrouwen worstelen met de gedachte dat er iets mis is met ze omdat ze weinig ‘zin’ hebben. Maar lieve vrouw, je bent niet alleen, er is niks mis met jou. Zet die stap maar om weer te verbinden met jou verlangen, dat is helemaal oké. Het is het waard, jij bent het waard!
Liefs
Elke nieuwste blog direct in je mailbox ontvangen? Meld je hier aan om op de hoogte te blijven!
