Jouw leven, jouw verantwoordelijkheid. Wie heeft dat bedacht. Natuurlijk niet, daar heb je toch ouders voor, scholen, overheid, verzekeringen, uitkeringsinstanties etc. Het leven is al duur genoeg. We moeten al zoveel. Het is nu tijd voor jou, jij mag ook wel eens achterover leunen, toch?! En als het een beetje moeilijk wordt dan zoek je toch iets nieuws. Een nieuwe partner want het gras is bij een ander altijd groener en als die nieuwe niet bevalt kun je op zoek naar de volgende. Zo is het ook met spullen, wat maakt het uit dat het de natuur schaadt, iedereen doet het toch…
De schuld bij een ander leggen is altijd makkelijker
Iedereen heeft wel eens een moment van zwakte waarin we de schuld buiten onszelf leggen. Het is zoveel makkelijker wanneer het aan een ander ligt. Dan hoef jij de verantwoordelijkheid en consequenties niet te dragen. En nog veel belangrijker je hoeft je pijn niet onder ogen te komen. Zelfs als het de schuld van de ander is dan nog is er ergens pijn misschien omdat hij of zij je gekwetst heeft. En met de vinger wijzen zorgt ervoor dat je deze pijn niet hoeft te voelen. Je voelt enkel de boosheid en die kun je mooi in de schoenen van de ander schuiven. Dat je vervolgens ermee rond blijft lopen is iets waar we dan niet zo vaak bij stilstaan. Als we dan jaren later nog steeds de wrok in ons hart hebben dan wordt het enkel maar moeilijker om ons trots opzij te zetten en toe te geven dat we fout zaten toen we de verantwoordelijkheid bij de ander legden.
Zo is het ook met hoe het in ons leven gaat. Er zijn zoveel dingen die ons overkomen zonder dat we daar invloed op hebben. Het is het makkelijkst om een slachtoffer te zijn. Jij kan er toch niks aan doen, het overkomt jou altijd. Jij wordt altijd gekwetst, mensen maken altijd misbruik van jou, iedereen gaat maar over jouw grenzen, jij wordt altijd afgewezen of anderen worden altijd voorgetrokken. Zo kan ik er nog wel een paar opnoemen, allemaal excuses om zelf niet verantwoording te nemen voor jouw leven. Alles wat ons gebeurd, ook dingen die anderen ons aandoen of dingen waar we totaal geen controle hebben vragen iets van onszelf. Namelijk dat wij verantwoordelijkheid nemen voor onze eigen pijn en een keuze maken hoe we in het leven staan. Blijven we hangen in wrok of slachtofferschap dan blijven we dezelfde situatie keer op keer aantrekken. Het zijn levenslessen en zolang je niks leert verandert er niets. En natuurlijk is dat heel pijnlijk voor mensen die echt hele zware dingen meemaken, maar juist die mensen die dan opkrabbelen maken het verschil in de wereld.
Eerlijkheid is ook verantwoordelijkheid
Hoe eerlijk ben jij tegen jezelf? Luister je naar jouw lijf wat het nodig heeft of welke keuzes de beste zijn voor jou? Of ga je constant over je eigen grenzen, probeer je, je te bewijzen, offer je jezelf op voor anderen. Niemand heeft er wat aan als we niet eerlijk zijn. Zowel tegen onszelf als tegen de ander. Ook dan begeef je, je namelijk weer op het gebied waar jij niet verantwoordelijk bent voor wat jij nodig hebt in het leven. Hoe vaak lopen relaties niet spaak omdat we niet aan elkaar vertellen hoe we ons voelen? Of wanneer de liefde van je leven met een ander gaat omdat jij niet het lef had om te vertellen dat je jouw leven wilde delen met die ander. De gemiddelde romantische film is erop gebaseerd. Je leeft je leven voor een ander en vervolgens ben je teleurgesteld dan een ander niet hetzelfde doet voor jou. Maar het ligt niet aan die ander. We denken altijd maar dat anderen ook voor ons moeten zorgen.
De overheid moet in jouw welzijn voorzien. De verzekering is verantwoordelijk voor jouw gezondheid, toch? Dat we ons volproppen met ongezond voedsel, stress hebben en te weinig bewegen heeft er niks mee te maken. Of dat we de nieuwste telefoons willen, oneindig warm douchen en andere spullen die we helemaal niet nodig hebben heeft totaal niks te maken met dat we financieel tekort komen. Nee joh iedereen heeft daar recht op en daar moet je niks voor hoeven doen. Hoe graag willen we niet snel en makkelijk geld willen verdienen. Ondertussen zijn we boos op het systeem want dat is zo oneerlijk, de rijken hebben het altijd makkelijk. Wie hou je nou eigenlijk voor de gek. Alsof geld überhaupt iets oplost. Het maakt je leven zoveel makkelijker denken we. Maar hoe meer je hebt hoe meer je nodig hebt en hoe meer anderen het van je willen.
Wil je iets, doe het dan zelf!
We willen allemaal een gelukkig leven. De grote vraag is willen we ook doen dat daar voor nodig is? Onze pijn onder ogen komen, fouten toegeven en de consequenties dragen, eerlijk zijn tegen onszelf en onze omgeving. Zodat we kiezen voor wat wij willen in het leven en ons hart volgen. Dat wat ons gelukkig maakt heeft altijd een prijs. Durven we het ongeluk van anderen te aanschouwen terwijl wij ons geluk leven. De verwijten aan te horen en desondanks ons niet aanpassen. Stoppen we met de makkelijke weg en nemen we die van eigen verantwoordelijkheid. Misschien met wat minder geld maar met meer vrijheid. Meer gezondheid maar laten we de suikers staan. Doen we iets minder of ons leven perfect is en laten we onze kwetsbare kant zien voor echt sociaal contact.
Maar vooral stoppen we met te verwachten en hopen dat het ooit beter wordt. Niemand gaat jou sh*t opruimen. Wat jij meemaakt in jouw leven is jouw verantwoordelijkheid ongeacht of je er zelf invloed op hebt of niet. Het is jouw leven, maak er wat van! En hoeveel verder de route is die je moet afleggen hoe groter de trots dat jij dat gedaan hebt. Dat maakt je leven pas echt vol, veel voller dan de mensen die alles in hun schoot geworpen krijgen en stiekem doodongelukkig zijn.
In mijn werk draait alles om zelfontwikkeling en reflectie. Waarbij ik kijk naar het grote geheel en het individu als onderdeel hiervan. Mijn visie op de wereld is eigenlijk vanuit datzelfde perspectief. We zijn allemaal individuen in een groter geheel. Vanuit die visie belicht ik in dit column thema’s hoe ik erover denk. Dit kan wat provocerend zijn maar is zonder oordeel. Het is bedoeld om je aan het denken te zetten, reflecteren op wat dit voor jou betekent. Wil je meer over mij weten lees dan https://joycepuister.nl/mijn-verhaal/