Menu Sluiten

Je eigen pad lopen

Je eigen pad lopen, wat is dat moeilijk. Daar in de paddock, in de warme zon staan we. “Voel je voeten, bij elke pas. Hoe voelt het zand onder je. Breng je aandacht naar je ademhaling. Creëer ruimte door bewust adem te halen. Herhaal de zin; ik loop mijn eigen pad. En ga maar lopen, waar jij heen wilt.” Dat is de opdracht. De persoon loopt, het paard blijft staan.

Hoewel we allemaal onze eigen issues hebben is het kiezen voor jezelf wel één van de meest voorkomende thema’s. Bijna allemaal dragen we wel verantwoordelijkheden die ons niet toebehoren. Vaak begint dit al in de kindertijd. Kinderen zijn zo enorm loyaal naar de ouders. Zonder dat ze het door hebben stappen ze zelf in de rol van de ouder. En de ouder wordt het kind, systemisch gezien. De patronen die onze (voor)ouders dragen nemen we met alle gemak over. Pijn, strategieën, levensstijl en verantwoordelijkheden. Alles wat uit balans is komt tot uiting en dat blijft tot er iemand komt die de balans weer terug brengt.

“Maar als ik het niet doe, dan doet niemand het.” Schuldgevoel en angst horen er onvermijdelijk bij. Want je neemt niet voor niks die taak van die ander op je. Als jij de boel daar niet ondersteund dan stort alles in. Alleen het punt is dat we zo in cirkeltjes blijven lopen. Want je kunt niet de hele wereld op je schouders dragen. Je hebt maar één taak en dat is je eigen pad lopen. Wanneer jij het pad van een ander loopt, wie gaat dan weer jou pad bewandelen? Iemand anders gaat weer jou taak vervullen en zo blijft het systeem uit balans. De prijs die we betalen is hoog. Je kunt nooit tot je volle potentie komen als je niet je eigen pad loopt.Je eigen pad lopen

Als iedereen zijn eigen rol vervuld is er balans

Wie ben ik? Wat wil ik? Wat wil ik niet..

Het proces is in gang gezet, hoeveel tijd het nodig heeft zullen we leren. Sommige stappen met gemak uit de taak die ze op zich genomen hebben. Voor anderen is de rol zo vertrouwt geworden dat ze geen idee meer hebben wat hun eigen pad nou eigenlijk is. Zeker als er meerdere generaties terug iets uit balans is, kan je ver van je eigen plek geraken. De weg terug vinden kan dan soms lastig zijn. De chaos die je achterlaat groot.

“En dan stort alles in….so be it!” 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *